Verrassend genoeg werkt de ORG-ID benadering van ‘leren van gebiedsprocessen’ ook als de vraag gesteld wordt: ‘wat is de samenhang tussen de leefomstandigheden in stedelijke vernieuwingsgebieden, de sociaal-economische positie van de mensen die daar wonen en de aantoonbare gezondheidsverschillen? Die onder normale omstandigheden leiden tot meer overgewicht, meer roken/drinken/drugsgebruik, een lagere levensverwachting en een lagere kwaliteit van leven; mentaal en fysiek? En nu, tijdens de pandemie, tot meer mensen uit deze wijken op de IC’s of erger?’

Samen met het VU Athena Institute hebben Martine Leewis en Andrea Zierleyn in een aantal weken tijd een quick scan uitgevoerd in opdracht van het Programma DG Covid-19 en Samenleving. We constateren dat de gezondheidsverschillen tussen stedelijke vernieuwingsgebieden (SV) en andere wijken zijn toegenomen, en het vertrouwen in de overheid is gedaald.

Al voor Covid-19 werd in de SV-gebieden gekozen voor een integrale (gebiedsgerichte en opgavegerichte) aanpak, waarbij echter blijkt ook dat er structurele barrières spelen in SV-gebieden die het verkleinen van gezondheidsverschillen bemoeilijken, die niet lokaal aangepakt kunnen worden, maar waarvoor een aanpak op Rijksniveau noodzakelijk is. Daarnaast is er een sterke behoefte onder projectleiders van SV-gebieden aan een meer faciliterende rol voor de Rijksoverheid in de ondersteuning van bestaande activiteiten in de SV-gebieden in de vorm van opgavegericht werken.

Het gepubliceerde rapport quick scan gezondheidsverschillen vind u hier.